Sen bahçede dönüp duran bir kuştun
Sen Kuyunun dibindeki uğultu.
Ellerinin ardı görünürdü senin Meria’d
Konuşurken nefesin bir fısıltı gibi duyulurdu.
Artık ne zaman yapraklar düşse, bir gölge onların arasına uzanıyor.
Sakince doğrudan bize bakıyor.
Sen onları göremiyorsun.. Bu beni üzüyor.
Nehirler yükseldiğinde sana geri dönebilir miyim ?
Bir süre için zihninde yaşayabilir miyim Meria’d ?
Bir süre için…
Çünkü ben; güneş doğduğunda denize doğru düşerim.
Eğer yapabilirsen benim için bir ışık yak
Nefesini içine üfle ve bildiklerini geri getir.
Bana bir isim ver ve ben de sana orada sakladığın şeyi geri vereyim.
Kalbini kalbimim olduğu yere koy
ve benim için bir ışık yak Meria’d.
