YEDİ KAHVERENGİ YOL Akrel 30’lu yaşlarında, orta boylu, sol gözünün altında kulağına kadar uzanan derin bir yaraya sahip sessiz sakin bir adamdı. Akşamları zamanının çoğunu yürüyerek geçirir ve eve döndüğünde en sevdiği plağı pikapa koyar hep aynı parçayı dinlerdi. Tek kardeşi olan Kivra’ya çok düşkünkü, çoğu zaman kendisinin dışında sadece onun için yaşadığını ve ona olan bağlığının sonsuz olduğunu düşünürdü. Yine yürüdüğü akşamlardan birinde henüz gece olmadan, varmak istediği yolun sonuna kardeşi Pradu ’ nun evine varmıştı.. Sıcak bir selamlama ve özlediği her şey bu evin içindeydi. Arkadaşlarına sıkıca sarıldı, onu omzundan tutarak kendine çekti ve gülümsedi. Pradu da Akrel gibi sakin ve sessizdi, gözleri sürekli parlar ve yüzünden tatlı tebessüm hiç düşmezdi. Ama bugün Pradu biraz dah...
Kayıtlar
Şubat, 2015 tarihine ait yayınlar gösteriliyor